لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 18 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
1) روش نلدرمید
در سال 1965 نلدرومید کارایی روش هکس، اسپندلی، هیمسورف را با تعیین
سیمپلکس های بدون قاعده افزایش داده اند.
روش آنها یکی از روشهای کارآمد معمولی و در دسترس بود که اگر تعداد متغیرها فراتر از 5 یا 6 نبود به خوبی کار می کرد. مسئله مینیمم سازی f(x) را در نظر بگیرید. فرض کنید x1 یک تخمین اولیه از x* باشد. و فرض کنید رئوس اولیه سیمپلکس به طوری که : که بردارهایی که متناظر و اسکالرهای براساس فاصله ممکن کمیتهای انتخاب می شوند و یا می توان
(A-1)
که در آن بردارهایی که متناظر و است در سیمپلکس کنونی فرض کنید:
یک راس با بیشترین مقدار تابع باشد.
یک راس با دومین مقدار بعد از بیشترین مقدار تابع باشد.
یک راس با کمترین مقدار تابع باشد.
مرکز ثقل تمام رئوس به جز راس باشد. یعنی:
همچنین فرض کنید و ...
سپس روش پیشنهادی نلدرمید را برای min سازی f(x) به صورت زیر توصیه می کنیم:
1) راس های سیمپلکس اولیه را همانطور که در بالا شرح داده شد انتخاب کنید و مقدار f(x) را برای هر کدام از آن راس ها مشخص کنید.
2
2) بازتاب: بازتاب xh را با استفاده از عامل بازتاب تعیین کنید یعنی را طوری پیدا کنید که
یا
3) اگر پس را با جایگزین کنید و سپس به مرحله 2 بازگردید.
4) انبساط: اگر ، سیمپلکس را با استفاده از عامل بسط بسط دهید یعنی را به صورت زیر پیدا کنید. (شکل 3-3)
یا
الف) اگر باشد را با جایگزین کنید و به مرحله 2 بازگردید.
ب) اگر را با جایگزین کنید و سپس به مرحله 2 بازگردید.
5) انقباض: اگر باشد. سیمپلکس را با استفاده از عامل انقباض منقبض کنید. دو حالت در نظر بگیرید:
الف) اگر (شکل 3. 4) پیدا کنید را چنان که :
3
ب) اگر (شکل 3. 5) پیدا کنید را چنان که :
اگر (5 الف) یا (5 ب) به کار برده شود دوباره دو حالت را بررسی می کنیم:
ج) اگر و باشد را با جایگزین کنید و به مرحله (2) بازگردید.
د) اگر یا اندازه سیمپلکس را با نصف کردن فاصله از کاهش دهید و به مرحله (2) بازگردید.
نلدر و مید، را به ترتیب برای عامل های انقباض وانبساط وبازتاب پیشنهاد می کنند.
یک معیار همگرایی مناسب برای پایان محاسبه وقتی است که انحراف استاندارد از کمتر از مقدار مقرر در نظر گرفته شده باشد یعنی هنگامی که:
که در آن
باکس و دیویس و سوان معیار مطمئن تری پیشنهاد می کنند: بدین ترتیب که S را بعد از هر تعیین مقدار تابع k ، تعیین کنیم که k مقرر شده است. هنگامی که دو مقدار متوالی از s کمتر از شد و مقدارهای متناظر از با کمتر از مقدار مقرر شده تفاوت داشت توقف می کنیم.
4
No
No
No
No
No
No
Yes
Yes
Yes
Yes
Yes
Yes
پایان
آزمون همگرایی
(Xi+ Xl )/2را با Xo جایگزین کنید
Xh را با X0o جایگزین کنید
Xh را با Xo جایگزین کنید
Xh را با Xoo جایگزین کنید
انبساط: xoo+y(xc-xc) اگرxoo بیرون دامنه قرار گرفت آن را روی کرانها قرار دهید.
yh را با y0 جایگزین کنید
انقباض: xoo=xc+B(xc-xc)
بازتاب: xo+a(xc-xh) اگر xo بیرون دامنه قرار گرفت آن را روی کرانها قرار دهید.
تعیینxi وxs وxc و مقدارهای yi وyh وys
سیمپلکس اولیه
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 17 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
روانشناسی خواب
روانشناسی خواب، شاخه ای از علم روانشناسی است که به بررسی تغییرات بدن انسان در سطوح مختلف عمق خواب میپردازد. در این شاخه از روانشناسی اختلالات خواب از جمله: 1. خوابگردی 2. فلج خواب 3.هراس شبانه 4. پرخوابی و 5. کمخوابی مورد بررسی قرار میگیرد. در این رشته، محتوا و معنای احتمالی رویاها تجزیه مىشود. زیگموند فروید بنیانگذار رشتهٔ روانشناسی خواب بود.
خواب :
خواب کاهش ناگهانی جریان خون در زمان استراحت است به طوری که فعالیت بدن و ذهن کم شود و توهمهای بینایی جایگزین تصاویر واضح واقعی بشوند. در بین پستانداران، پرندگان، ماهیان و دیگر جانوران مراحل خواب و بیداری وجود دارد. خواب برای سلامت و بهزیستی بدنی و روانی انسانها و جانوران اهمیت دارد.
عمق خواب :
عمق خواب میزان خواب آلودگی است که آن را میتوان با ثبت الکتروآنسفالوگرام، حرکت های چشم، فشارخون و ضربانهای قلب سنجید. از شروع خواب تا عمیق ترین مرحلهٔ آن بین سه تا پنج مرحله فاصله است.رویا در مراحل خواب سطحی اتفاق می افتد. معمولاً به هنگام خواب رفتن، نظام منطقی افکار به هم می ریزد، تصاویر بینایی از ذهن می گذرد. به دنبال این مرحله، عبوری سریع به خواب عمیق دیده می شود که به عمیق ترین سطح خواب در تمام طول شب می رسد. این خواب، بین بیست تا سی دقیقه به طول میانجامد. آنگاه خواب به تدریج سبک میشود، هفتاد دقیقه پس از به خواب رفتن، خواب به سطحیترین حالت خود می رسد. در طول این مرحله خواب سبک، نخستین مرحله رویای شبانه شروع میشود و بین پنج تا ده دقیقه بهطول میانجامد. به دنبال این مرحله، یک مرحله خواب عمیقتر آغاز می شود که سومین ساعات خواب را به دورهٔ دوم طولانیتر رویا و خواب سطحیتر متصل می کند.دوره سوم رویا، در پنجمین یا ششمین ساعت خواب اتفاق می
2
افتد و بیست تا سی دقیقه به طول میانجامد. در هفتمین ساعت خواب دوره دیگری از خواب سبک و رویا موجود است که حدود یک ساعت طول میکشد.
ثبت حرکات کرهٔ چشم، نشان دهندهٔ فعالیت رویا است. چشمها در طول خواب، معمولاً حرکات آهسته ای دارند. کرهٔ چشم در این حرکات به بالا و داخل چرخش دارد، گاهی ناگهان، مجموعهای از حرکات سریع چشم در محور افقی یا بالا و پایین ملاحظه میشود که ممکن است بیست دقیقه یا بیشتر، به طول انجامد. این مرحله همزمان با رویا است زیرا همزمان با حرکات سریع چشم، فعال شدن هیپوفیز نیز دیده می شود.
خواب طبیعی به چهار مرحله تقسیم میشود که خوابشناسان، هر یک را با تغییرات خاص الکتروآنسفالوگرام مشخص می کنند. ویژگی الکتروآنسفالوگرام در حالت بیداری، وجود امواج آلفا به تعداد ۸ تا ۱۲ موج در ثانیه و فعالیت با توانش پایین و بسامدهای متغیر است. با شروع خواب آلودگی امواج آلفا ناپدید می شوند. مشخصهٔ مرحلهٔ اول که سبکترین مرحلهٔ خواب است فعالیت با توانش پایین و ناهمزمانی میباشد که بهندرت با فعالیت منظم ۶ موج در ثانیه و با ولتاژ پایین همراه میشود. مرحلهٔ دوم که چند دقیقه پس از مرحله اول آغاز میشود و ویژگی آن تکرار فراوان نقشهای دوکی موج در ثانیه است که دوکهای خواب نام دارند. دیگر ویژگی مرحله دوم، امواج سوزنی پرتوان و مجموعه های ترکیبی است که به فاصله چند دقیقه دیگر امواج دلتا با توانش بالا با برگشت ۵/۰ تا ۲ موج در ثانیه ظاهر می شود که مشخصه مرحلهٔ سوم است. مرحلهٔ چهارم، هنگامی است که امواج دلتا، قسمت بیشتری از نوار را پر میکند.
خواب، نوسان خاصی را سیر می کند که شامل چهار یا پنج دوره است و هر یک با ظهور مراحل دوم، سوم و چهارم خواب که به مرحله ای شبیه مرحله اول باز می گردد، مشخص می شود. این دوره ها با فعالیت رویا همراه است و ویژگی آن حرکات سریع چشم است. خواب با حرکات سریع چشم، خواب ناراست یا خواب متناقض نما نامیده میشود که باالکتروآنسفالوگرام کم ولتاژ و ناهمزمان همراه است. در این مرحله حرکات چشم ها سریع است، تونوس ماهیچه ها از بین می رود، و تعداد ضربان قلب و تنفس افزایش می یابد و بی نظم می شود، فشار خون افزایش می یابد، آلت تناسلی دچار شق شدگی میشود، بر گردش خون مهبل افزوده میشود و ترشح هورمون رشد بدون تغییر باقی می ماند.
3
فعالیت رویا در این مرحله با خواب های مختلف مشخص می شود. به طور معمول در جریان خواب شبانه، چهار یا پنج مرحله رویا وجود دارد که جمع زمانی آن ها یک ساعت و نیم می شود که اندکی بیش از ۲۰ درصد تمامی زمان خواب است. نخستین مرحلهٔ رویا تقریباً ۹۰ تا ۱۰۰ دقیقه پس از شروع خواب روی می دهد و این امر هر ۹۰ دقیقه یک بار در طول خواب تکرار میشود. خواب همزمان را می توان، بر مبنای عمق به چهار مرحله از خفیف ترین تا عمیق ترین طبقه بندی کرد.
خواب بدون حرکات سریع چشم را خواب اصیل می گویند که دارای امواج آهسته است، دوک های خواب و مجموعههای ترکیبی با الکتروآنسفالوگرافی شناخته می شوند. در این نوع خواب، چشم ها حرکات سریع ندارند، تونوس ماهیچه کاهش یافته، تعداد ضربان قلب و تنفس ثابت و عادی است، فشار خون کاهش یافته و آلت تناسلی دچار شلشدگی می شود، گردش خون مهبل کاهش و میزان ترشح هورمون رشد افزایش می یابد، رویاها کم، مبهم و مقطع است و قابل یادآوری نیستند.
اختلالات خواب :
1.خوابگردی :
در این حالت بدن بیدار و ذهن در خواب است. در این حالت ممکن است بیمار در خواب راه برود،بدود، لباس بپوشد، حمام یا ادرار کند، و حتی رانندگی کند. بر اساس برخی منابع آماری، هجده درصد جمعیت جهان خوابگرد هستند. آمار هم چنین نشان میدهد که ۱۶ درصد کودکان در ایالات متحده آمریکا،خوابگرد هستند و حدود ۸۷ درصد خوابگردان مرد هستند. بعضی خوابگردها در حین خوابگردی چشم خود را نمی بندند.
2.پرخوابی :
پرخوابی، یکی از اختلالات خواب است.میل ناگهانی مقاومت ناپذیر به خواب در هنگام روز را پرخوابی میگویند.مبتلایان به پرخوابی، در پی هیجانهای شدید دچار گرفتگی ماهیچه میشوند.
4
بسیاری از مبتلایان به پرخوابی، به فلج خواب نیز مبتلا هستند. نوجوانان پسر دچار مراحل پرخوابی طولانی میشوند و پس از بیدار شدن از خواب احساس گرسنگی میکنند. درجه حرارت بدن بیماران پرخواب، پس از بیدار شدن افزایش مییابد و گاهی خلق آن ها نیز تغییر خواهد کرد. معمولاً بیماران پرخواب دچار افسردگی هستند.حالتهای پرخوابی از طریق محرکهای دستگاه عصبی مرکزی درمان میشود
3.هراس شبانه :
شخص مبتلا به هراس شبانه، با ترس شدید از خواب برمی خیزد در حالی که هنوز خواب است. این حالت نوعی از خواب تجزیه ای است. هراس شبانه بیشتر در بین کودکان و به ویژه دختران بین دو تا شش سال رایج است. در بین بزرگسالان، زنان بیشتر مبتلا به هراس شبانه هستند. هراس شبانه معمولا به عنوان علامتی شدیدتر از کابوس تلقی می گردد.
کابوس :
. کابوس یک رویای وحشتناک و ناخوشایند است که دستگاه عصبی شخص را تحریک می کند و در نتیجه شخص به طور ناخودآگاه به آن پاسخ عصبی میدهد. کابوس ریشه در رویدادهای روز گذشته یا جریانات زندگی شخص دارد و در بعضی موارد میتواند به فلج خواب بیانجامد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 19 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
رفتار اجتماعی
انسان درون اجتماع زندگی میکند و لاجرم رفتارهایی که از او سر میزند، بخشی از آنها در ارتباط با تعاملات اجتماعی است و یا به نحوی از طرف عوامل اجتماعی تحت تاثیر قرار میگیرد. بطوری که رفتار یک فرد در تنهایی متفاوت از رفتاری خواهد بود که در مجمع از خود نشان میدهد. رفتار اجتماعی یعنی هر رفتار که متضمن کنش متقابل دو یا چند انسان باشد.
انسان به عنوان یک موجود اجتماعی از همان بدو تولد گرایشات اجتماعی از خود نشان میدهد. نیاز به کسب حمایت و امنیت انحراف مراقبین شاید اولین نشانههای نیازمندی فرد به عوامل بیرونی است. لبخند اجتماعی را که در حدود ماههای اول زندگی در نوزاد دیده میشود، به عنوان اولین ارتباطات او با محیط اجتماعی خویش میدانند. این لبخند در تمامی نوزادان دیده میشود که به نظر میرسد، کارکرد عمده آن جلب توجه اطرافیان و برقراری یک نوع ارتباط ساده با اجتماع است.
شروع زودرس چنین رفتارهایی حاکی از اهمیت روابط و رفتارهای اجتماعی برای فرد است. هر چند اینگونه رفتارها مختص انسان نبوده و در اغلب حیوانات نیز دیده میشود. نیاز به دوست داشته شدن ، نیاز به حمایت ، نیاز به کسب امنیت و نیاز به پیوند جویی از نیازهای اساسی انسان هستند که مازلو آنها را در سلسله مراتب نیازهای خود قرار داده است و به اهمیت آنها در خود شکوفایی فرد تاکید کرده است. روشن است در یک سوی این نیازها فرد و در سوی دیگر آن اجتماع قرار دارد. ارضاء این نیازها در ارتباط فرد با جامعه میسر خواهد بود.
رشد رفتار اجتماعی
ظهور و بروز رفتار اجتماعی شاید به همان ماههای اولیه زندگی نوزاد بر میگردد. زمانی که نوزاد لبخند اجتماعیاش را ظاهر میسازد و به این طریق هر چند به شیوهای ساده رابطه خود را با افراد خود برقرار میکند. تعامل نوزاد با محیط تداوم پیدا میکند. هر چند در آغاز افرادی که به عنوان اجتماع برای نوزاد شناخته میشوند، خیلی محدود بوده و اغلب شامل پدر و مادر و نزدیکان او میشود. اما بتدریج این روابط گستردهتر شده و به افراد بیشتری عمومیت پیدا م
3
یکند. بطوری که در سنین خاصی کم کم توجه فرد عمدتا معطوف به افرادی به غیر از افراد نزدیک خانواده او میشود.
در حدود ۴ - ۵ سالگی کودک توجه خاصی به همسالان خود پیدا میکند و علاقمند ارتباط بیشتری با آنهاست و شاید مدتهای زیاد علاقمند باشد وقت خود را با آنها بگذاراند. این روند نیز بتدریج گستردهتر میشود و در سالهای اولیه دبستان با علاقمندی بیشتری به برقراری روابط اجتماعی ظهور پیدا میکند. رفتارهای اجتماعی در این دوران عمدتا از طریق بازی با همسالان نمود پیدا می کند. کودک با برقراری تعاملات جدید با گروههای جدید همسالان رفتارهای جدید را میآموزد و در موارد زیادی آنها در رفتارهای اجتماعی خود منعکس میسازد.
در سن نوجوانی گرایش فرد به گروههای اجتماعی بیشتر و بیشتر میشود، بطوری که این دوران با این ویژگی اساسی مشخص میشود که فرد علاقه شدیدی به برقراری روابط اجتماعی از خود نشان میدهد. به عضویت گروههای مختلف در میآید و در تعامل با این گروهها رفتارهای اجتماعی خود را شکل میدهند. در سنین بعدی رفتارهای اجتماعی پختهتر شدهاند. فرد با انتخاب شغل ، ادامه تحصیل و انتخاب همسر رفتارهای گستردهتر اجتماعی پیدا میکند. نقش اجتماعی در این دوران مشخص شدهاند و فرد رفتاهای خود را بر اساس نقش خود در اجتماع و هویتی که بدست آورده تنظیم میکند.
انواع رفتار اجتماعی
رفتار اجتماعی را میتوان به دو نوع بسیار گستردهتر تقسیم بندی کرد: رفتار جامعه پسند و رفتار جامعه ستیز. رفتار جامعه پسند آن دسته از رفتارهایی را شامل میشود که مورد قبول جامعه بوده ، با قوانین و هنجارهای جامعه مطابقت دارد. این نوع از رفتارها سازنده و در جهت پیشبرد اهداف یک گروه یا اجتماع هستند. مثل نوعدوستی ، از سوی دیگر رفتار جامعه ستیز رفتارهایی منفی هستند که با قوانین و معیارهای جامعه مطابقت ندارند. مورد قبول افراد جامعه نیستند و اغلب پیامدهای منفی اجتماعی را برای فردی که مرتکب این رفتارها میشوند به همراه دارند.
این دسته از رفتارها مخرب بوده و مانع پیشبرد اهداف گروه یا اجتماع هستند که فرد در آن قرار دارد. تعیین اینکه کدام رفتار پسند و کدام جامعه ستیز محسوب میشود، بر حسب منابع متعدد
4
ی صورت میگیرد. دو منبع معتبر برای این بررسی قوانین رسمی در جامعه است و دیگر هنجارهای عرضی و فرهنگی آن جامعه. هر کدام از این منابع میتوانند منبع تعیین کننده برای جامعه پسند یا جامعه ستیز بودن یک رفتار اجتماعی باشند. هر چند در اکثر موارد بین این و منبع هماهنگی وجود دارد، ولی در مواردی نیز ناهمخوانیهایی بین آنها دیده میشود.
تفاوتهای فرهنگی در رفتارهای اجتماعی
هر چند اکثر رفتارهای اجتماعی در تمامی جوامع و فرهنگها معنیدار هستند و به آنها به عنوان رفتارهای جامعه پسند یا جامعه ستیز توجه خاصی مبذول میشود، اما برخی رفتارهای اجتماعی در برخی فرهنگها اهمیت شایان توجهی پیدا میکنند. انواعی از رفتارهایی مثل ازدواج ، روابط والد - فرزندی ، دوستی ، عضویت در گروهها ، رفتار اجتماعی با همسایگان ، نوع دوستی ، همرنگی و ... ، در جوامع متفاوت درجات متفاوتی از توجه را شامل خود میسازند. در جوامع روستایی رفتار ارتباطی با همسایگان به عنوان یک رفتار اجتماعی اهمیت خاصی مییابد، در حالیکه در شهرهای بزرگ و صنعتی چنین روابطی چندان مورد توجه نیست.
رفتار اجتماعی اولیه
کودک معمولی در دو ماهگی با دیدن چهرهٔ مادر یا پدر خود لبخند میزند. والدین که از چنین واکنشی شادمان شدهاند، دست بههر کاری میزنند تا لبخند کودک تکرار شود. در واقع، توانائی لبخندزدن در این سن و سال کم ممکن است از لحاظ تاریخی به این دلیل تکامل یافته باشد که پیوند والدین و کودک را تحکیم میبخشد. معنی این لبخندها برای والدین این است که نوزاد آنها را میشناسد و به آنها عشق میورزد، و از این طریق والدین را تشویق میکند که در واکنشهایشان نسبت به او محبت بیشتری نشان دهند. به این ترتیب نظام تقویتی متقابلی از تعامل اجتماعی ایجاد و حفظ میشود.
در سراسر دنیا، کودکان خواه در روستای دورافتادهای در آفریقا بزرگ شوند و خواه در خانوادهٔ طبقهٔ متوسط آمریکائی، همه در سن و سال مشابهی شروع به لبخندزدن میکنند. این امر نشانگر آن است که در این زمینه، رشد کودک نقشی مهمتر از شرایط پرورشی دارد. این واقعیت هم که لبخند زدن در نوزادان نابینا همزمان با کودکان برخوردار از بینائی آغاز میشود، باز دلالت بر آن دارد که لبخندزدن پاسخی فطری است (اطفال نابینا بهجای چهرهٔ والدی
4
ن در برابر صدای آنها لبخند میزنند). (ایبل - ایبسفلت - Eibl-Eibesfeldt در ۱۹۷۰).
در سه یا چهارماهگی، نوباوگان افراد آشنای خانواده را میشناسند و آنها را بر دیگران ترجیح میدهند، چون با دیدن چهره یا شنیدن صدای آنها بیشتر غان و غون میکنند و لبخند میزنند. با این همه، در برابر افراد غریبه هنوز هم تاحدود زیادی پذیرا هستند. اما در حدود ۷ یا ۸ ماهگی تغییری در این پذیرش نامتمایز رخ میدهد. بسیاری از این نوباوگان وقتی غریبهای به آنان نزدیک شود (حتی وقتی در آغوش والدین خود باشند) ناراحتی یا پریشانی آشکاری نشان میدهند، و علاوه بر آن، هر وقت در محیط غریب و یا با فرد غریبهای تنها بمانند، بهشدت ناراحت میشوند. کودکی که قبلاً خونگرم و اجتماعی بوده و همیشه با خوشحالی از توجه مراقب خود استقبال میکرده، حالا هنگامی که والدینش میخواهند خانه را ترک کنند، بهطور تسلیناپذیر گریه میکند و پس از رفتن آنها نیز تا مدتی به گریه کردن ادامه میدهد.
در سراسر دنیا ، همهٔ کودکان ، حتی کودکان نابینا در سن و سال مشابهی شروع به لبخند زدن میکنند ، و این پدیده حاکی از آن است که زمان شروع لبخندزدن را بیشتر رشد و تکامل زیستی تعیین میکند تا شرایط پرورشی.
هرچند همهٔ کودکان در برابر غریبهها مضطرب نمیشوند، اما بهنظر میرسد این اضطراب بخشی از خلقوخوی ویژهٔ کودک شیرخوار باشد. تعداد نوباوگانی که چنین اضطرابی را تجربه میکنند، از حدود هشت ماهگی تا پایان سال اول زندگی، بهصورت چشمگیری افزایش مییابد. پدیدهای مشابه، و در عین حال متمایز از پدیدهٔ فوق، پریشانی ناشی از جدائی از والد است که تاحدودی وابستهٔ خلقوخوی فطری است. و در فاصلهٔ چهارده تا هیجده ماهگی به اوج خود میرسد و سپس بهتدریج کاهش مییابد. سرانجام، اغلب کودکان سه ساله در غیاب والدین خود به اندازهٔ کافی احساس امنیت میکنند و قادر هستند بهراحتی با کودکان دیگر و بزرگسالان در تعامل باشند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 22 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
16
بررسی اختلالات رفتاری در کودکان
مقدمه
دانش آموز و کودکی که دچار مشکل رفتاری است، چه مشخصاتی دارد؟ اساساً مشکل رفتاری چیست و چه گستره ای دارد؟ آیا به محض مشاهده هر مشکل یا اختلالی در دانش آموز، اجازه داریم عنوان مشکل یا اختلال رفتاری بر آن بگذاریم؟
بسیاری از دانش آموزان و کودکان با مشکلات رفتاری خفیفی روبه رو هستند که عدم شناخت و درمان به موقع آنها از سوی پدران، مادران، معلمان و مربیان، باعث تشدید و گسترش آنها می شود. در این مقاله درصددیم نمایه ای از مشکلات رفتاری متعددی را که ممکن است کودکان و نوجوانان با آنها مواجه شوند، به صورت فهرست ارائه دهیم. شناخت هر یک از این مشکلات، به مطالعه و کسب اطلاعاتی علمی و دقیق نیاز دارد و درمان هر ناهنجاری رفتاری نیز، به طور یقین و بدون مراجعه به مراکز رفتار درمانی و انجام مشاورههای کلینیکی امکانپذیر نیست. هر چند ممکن است که در بعضی موارد، صرفاً شناخت مشکل، به تغییر رفتار در والدین و مربیان منجر شود و همین تغییر رفتار، باعث کاهش یا از میان رفتن مشکل رفتاری در کودکان و نوجوانان شود.
گستره پراکندگی اختلالات رفتاری کودکان و نوجوانان در هفت گروه طبقه بندی شده اند که ممکن است، بسته به موقعیت سنی، خانوادگی، اجتماعی، جغرافیایی و موقعیت های دیگر، در کودکان و نوجوانان متفاوت، شدت و ضعف داشته باشند. بار دیگر، یادآوری این نکته ضروری است که همه اختلالات رفتاری که در این فهرست آمده اند، از درجه و اهمیت یکسانی برخوردار نیستند و ممکن است هر کودک و نوجوانی، در گذر از دوران کودکی و نوجوانی یکی از این اختلالات را از خود بروز داده باشد. در واقع، وقتی رفتارشناسان می گویند، بیش از ۷۰ درصد کودکان دچار مشکلات رفتاری هستند، منظور آنها اختلالات رفتاری بزرگ و کوچکی است که در این فهرست از آنها نام برده شده است.
2
گفتنی است، توجه به سن کودک و دانش آموزی که در حال مطالعه روی رفتار او هستیم و مراجعه به افراد متخصص یا کلینیک های مشاوره و روانشناسی در هر مورد خاص و نیز مشاوره و گفت وگوی اولیه با افراد صاحب نظر در مدرسه، همچون: مدیر، معاون، مشاور و مربی الزامی است.
3
جویدن ناخن
این واکنش درهمه ی گروههای سنی دیده می شود ولی بیشتر در سنین کودکی و اوائل بلوغ اتفاق می افتد . بسیاری از کودکان فقط مواقعی که درفشار روحی قرار می گیرند (مانند عصبانیت ، زمان امتحان یا هنگام مشاهده فیلمهای مهیج ) ناخن خود را می جوند ولی بعضی ها هم بدون دلیل خاصی مرتباً به این کار اقدام می کنند.
ناخن جویدن عکس العملی است که اغلب اوقات با انگشت مکیدن کاملاً تفاوت دارد ؛ زیرا برخلاف انگشت مکیدن یک عادت نیست ، بلکه وسیله ای است که کودک برای پایین آوردن فشاردرونی خود به کار می برد. گاهی هم واکنشی است در مقابل خصومتی که ازجانب افراد محبوبی مانند مادر در طفل برانگیخته شده است.
به رغم اختلاف نظر درعلت بروز این اختلال ، غالب محققان برآنند که درمانهایی از قبیل تلخ کردن و بستن ناخن ، یا تمسخر و تهدید شخص ، چندان مفید نیستند بلکه درمان باید شامل درک مشکلات و کمک به شخصی باشد که ناخن خود را می جود تا بتواند سازش شخصیتی کافی و راه های مناسب تری برای خالی کردن فشار روحی خود پیدا کند.
مکیدن شست
معمولاً شروعِ عادتِ مکیدن شست درکودکان از 3-4 ماهگی است . وقتی کودک کوچک تر است اغلب بلافاصله بعد ازغذا خوردن شست خود را می مکد . بعضی از کودکان به محض آن که پستانک را از دهانشان بیرون بیاورند، شروع به مکیدن شست خود می کنند ولی بعدها قبل از شیر خوردن هم انگشت خود را به دهان می برند و بالاخره در مواقع دیگر روز هم این عمل مشاهده خواهد شد . در سنین بالاتر ( 3- 5/3 سالگی ) بیشتر کودکان شبها به مکیدن شست خود می پردازند.
بهترین طریقه درمان این عادت آن است که به طورغیرمستقیم کودک به کارهای دیگری که مورد علاقه اوست وادار شود تا به تدریج این عادت از سر او بیفتد.
«مکیدن شست» یا انگشت، یکى از عادات رایج دوران کودکى است. این رفتار براى کودکان خردسال کاملاً طبیعى و عادى است، ولى اگر بعد از 6 سالگى باز هم کودک مبادرت به مکیدن شست کند، نیاز به درمان و رسیدگى دارد، زیرا موجب به هم ریختگى ردیف دندان ها، فک و آرواره مى شود. پژوهش ها نشان مى دهند حدود 75 درصد کودکان خردسال (تا یک سالگى) مُشت یا انگشتان خود را در دهان مى گذارند و مى مکند. انجام این کار براى این گروه سنى از کودکان آرامش بخش، سرگرم کننده و لذت بخش است. به طور معمول، کودکان زمانى مبادرت به مکیدن انگشت خود مى کنند که یا خسته اند، یا ناراحت اند و یا حوصله شان سر رفته است.
علت مکیدن شست
4
انگشت مکیدن طبیعى ترین پاسخ کودک هنگام رویارویى با فشار روانى، اضطراب و مشکلات هیجانى - امنیتى است. روان شناسان معتقدند براى درمان این رفتار در کودکان زیر 6-5 سال نباید عجله کرد، زیرا بسیارى از این گونه عادت ها به تدریج و با افزایش سن کودک کاهش مى یابند و به کلى از بین مى روند. اما اگر کودک 7 ساله اى نتواند این عادت خود را ترک کند، والدین و اطرافیان او باید درصدد درمان او برآیند، زیرا ترک چنین عاداتى در سال هاى بعد (نوجوانى) بسیار دشوارتر مى شود. در صورتى این عادت را در زمره اختلال بررسى مى کنند که تا سنین 16-12 ادامه داشته باشد. مطالعات نشان مى دهند که در حدود 15 درصد کودکانى که از 5 سالگى به بعد انگشت خود را مى مکند، دچار مشکلات عاطفى - هیجانى ناشى از ورود به مدرسه و دوره پیش دبستانى هستند. بیشتر این کودکان شدیداً به پدر و مادر و اطرافیان شان وابسته و متکى هستند.
زمانى که کودک سعى مى کند رفتار مکیدن انگشت خود را تغییر دهد، والدین و اطرافیان او باید از این تصمیم او استقبال کنند و با حمایت ها و تشویق هاى خود او را کمک و یارى نمایند. حمایت روانى براى کودک امنیت پدید مى آورد و باعث مى شود که کودک در ناملایمات و سختى ها از خود مقاومت بیشترى نشان دهد.
عوارض ناشى از مکیدن شست
مکیدن انگشت بعد از 6 سالگى مى تواند مشکلات جدى در زمینه دندان ها، لثه و آرواره به وجود آورد. مک زدن هاى با فشار کودک به شست یا انگشتش در طول روز و شب، موجب جلو آمدگى دندان ها و ناهنجارى هاى استخوان فک او مى شود. دندان هاى ردیف بالا به سمت بیرون کشیده مى شوند و دندان هاى ردیف پائین نیز به سمت داخل دهان کج مى شوند. اما سؤال بسیارى از والدین این است که چگونه مکیدن یک انگشت کوچک مىتواند موجب ناهنجارى شدید آرواره شود؟ علت آن است که استخوان بندى کودک تا قبل از 8 سالگى بسیار نرم و شکل پذیر است. متأسفانه زمانى که کودک به مدت طولانى انگشتش را مى مکد، در شکل ظاهرى آرواره خود تغییر به وجود مى آورد. اگر کودکى نتواند عادت شست مکیدن خود را تا قبل از آن که دندان هاى دائمی ردیف جلویى او در نیامده ترک کند، ممکن است در مدت ? ماه فک و آرواره او آسیب جدى ببیند.
علاوه بر آن، مکیدن شست یا انگشت مى تواند موجب نارسایى هاى کلامى (تلفظ اشتباه حرف هاى «ف» و «و»)، اختلال در جویدن، نوک زبانى صحبت کردن، اختلالات گفتارى (مثل لکنت زبان، مِن مِن کردن و...)، خرخر کردن و باز ماندن دهان کودک شود. از آن جایى که بعد از چند سال مکیدن انگشت ، حالت آرواره و صورت کودک دچار به هم ریختگى مى شود، بر خودپنداره او نیز تأثیرى منفى خواهد داشت.
شیوه هاى درمان
بهترین زمان براى ترک عادات و مشکلات رفتارى کودکان (و از جمله مکیدن انگشت) هنگامى است که خانواده (والدین کودک و اعضاى خانواده) تغییر و تحولى در پیش رو نداشته باشند و در آرامش خاطر به سر برند. مثلاً قصد تغییر منزل، تغییر مهد (یا مدرسه)، تولد نوزاد