دانلود دانلود مقاله در مورد زراعت در مناطق خشک گیاهان علوفه‌ای 54 ص

دانلود مقاله در مورد زراعت در مناطق خشک گیاهان علوفه‌ای 54 ص

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 61
حجم فایل: 59 کیلوبایت
قیمت: 6000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 61 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

2
‏زراعت در مناطق خشک
‏گیاهان علوفـه‌ای
‏مقدمه
‏ گیاهان عـلوفه ای و مــراتع منبع اصـلی انرژی بــرای تـغذیه دامــها می باشند .اگـر عــلوفه دارای کیفیت
‏کافی باشد میتواند 60 درصد نیاز غذایی گاوهای شیری ونیاز کامل گاوهای گوشتی را تامین نماید‏.‏ اکثر گیاهان علوفه ای متعلق به دو خانواده گرامینه ولگومینوزه می باشند. در مناطق خشک ونیمه خشک ودر شــرایط فـاریاب ،گیاهان گرامینه پر تولید تراز گیاهان لگومینیزه مـی باشند واز نظر مص‏ـــ‏رف آب نیز دارای کارایی بیشتری هستند .در شرایط مساوی ،از نظـر رشد ،گیاهان لگ‏ــ‏ومینوزه‏ ‏از نظر پروتیین وکلسیم غنی تر از گیاهان گرامینه می باشند .
‏در مناطق خشک اگر آب کافی در دسترس ‏‎باشد ،شرایط مناسبی بـرای کشت گیاهان علوفــه ای‏ ‏فراهم است ودر این شرایط، اکثر گیاهان علوفه ای را میتوان کـشت کرد .بدین ترتیب که در طول‏ ‏فصل سرد گیاهان علوفه ای را میتوان کشت کرد. بدین ترتیب که در طول فصل سرد ،گیــــاهان مناطق معتدله ودر طول فصل گرم ،گیاهان مناطق گرمسیری مناسب خواهند بود . عـــدم وجود یخبندان در طول زمستان باعث میشود که بتوان گیاهان پر محصولی مانند شبدر مصری ، که دارای‏ ‏رشد مجدد سریعی می باشد و گیاهان چند ساله ی مانند یونجه که می تواند در طــول سال ،تا 10 برداشت حاصل نماید کشت نمود. در طول تابستان ،نیز می توان گیاهان گرامینه یک ساله که دارای‏ ‏توانایی تولید بسیار زیاد هستند ،از قبیل ذرت ، سود ا نگراس ، سورگم شیرین کشت نمود.
‏در برخی از مناطق نیمه خشک جهان ، واریته های هیبرید ذرت تا100 تن در هکتار علوفه سبز‏ ‏و شبدر برسیم تا 80 تن ( 6 تا7 برداشت ) می توانند تولید کنند.
‏بین گیاهان علوفه ای از نظر کارایی مصرف آب اختلاف زیادی وجود دارد بــرای مثال : یونجه برای‏ ‏تولید یک واحد ماده خشک ،4 تا6 مرتبه بیشتر از ذرت علوفه ای به آب نیـاز دارد و به همین دلیل در مواردی‌که آب نادر و گران ایت ، ممکن است همین عامل باعث عدم کشت آن شود .
‏یونجه ،از معروفترین گیاهان علوفه ای مناطق خشک دنیا است . این گیاه و سایر گیاهان علــوفه ای مناطق خشک مفصل بحث خواهد شد .ذرت :یکی از معروفترین گیاهان تابستانه بسیــاری از مناطق خشک جهان است . رشد سریع آن ،عملکرد زیاد ،خوش خوراکی و ارزش غـذایی زیاد ان ،از دلایل عمده معروفیت این گیاه است .
2
‏زراعت در مناطق خشک
‏در گذشته این گیاه به صورت دستپــاش یا در ردیفهای‏ ‏بسیار نزدیک به هم کشت می شد. و مقدار بذر
‏لازم جهت کاشت خیلی زیاد بود (300 ـ15 کیلو گرم در هکتار ) و6 تا 7 هفته پس از کاشت ،در شرایطی که هنوز رسیده نبود بـر داشت می شد ،عملکرد در این شرایط معمولا کم و برابر40-30 تن در هکتار بود . در سالهای اخیر روش کاشت‏ ‏کاملا تغییر کرده است و گیاه را با فاصله بیشتر کشت میکنند و موقعی که هنوز برگها و ساقـه‌ها سبز هستند و دانه در حالت شیری یا خمیری است گیاه را برداشت می کنند . واریته هـای هیبرید‏ ‏جانشین واریته های معمولی شده اند و مصرف کودهای شیمیایی به مقدار زیاد رایج شده است .در چنین شرایطی عملکرد به 100-80 تن در هکتار می رسد‏.
‏گیاهان دیگری که بــــرای تولید علوفه کشت می کنند و عملکرد خوبی دارند عبارتنداز: سورگم شیرین ،ســود انگراس، پنسلاریا و نخود گاوی .
‏گیاهان فوق در بهار و تابستان کشت می شوند .در مناطقی که دارای زمستانهـای سخت می باشند تعلیف دامها با علوفه ذخیره شده انجام می شود(علوفه خشک و سیلو بعدا توضیـــح داده خواهند شد)ودر آن قسمت از مناطق خشک که دارای زمستانهای معتدل هستند، گیاهان علوفه ای را می توان در زمستان کشت کرد و روزانه به مصرف رساند. یکی از گیاهان علوفه ای که دارای عملکرد‏ ‏باالقوه زیادی می باشد شبدر مصری یا شبدر برسیم (‏‏‏Trifolium alexanderium‏) اسـت که میتواند در شرایط آبیاری ،7 تا 8 برداشت را در طول 10-9 ماه حاصل نماید و عمـــلکرد آن به120-100 تن علوفه تازه در هکتار برسد .علاوه بر شبدر برسیم ،گیاهان زیر را مـــی توان در مناطقی که دارای زمستانهای معتدل هستند به صورت فاریاب ،ودر مناطقی که بارندگـــی کافی دارند به صورت دیم کشت نمود.
‏گونه ای از خلرها یکی از مهمترین گیاهان علوفه ای است و آفــات و امراض مهمی نیز ندارد. این گیاه از مقاومترین گیـــاهان علوفه ای نسبت به روش آبیــــاری غرقابی است و علوفه آن دارای ارزش غذایی خوبی می باشد . البته به علــت رشد اولیه کند آن‏ ‏و ساقـه های ضعیف و رشـد خوابیده ای که دارد ،قـادر به رقابت با علفهـای هرز نیست . نخود‏ ‏فرنگی (Pisum sativum‏) ‏بـرای خاکهای شنی بسیار مفید است و لوبیا اسبی دارای عملکرد کمی بوده و حساسیت زیاد آن به امراض و به خصوص بیماری
3
‏زراعت در مناطق خشک
Botrytis‏ شده است.
‏یولاف ،در عرض 8 هفته پس از کاشت عملکرد زیادی تولید مینماید و علوفه آن به خوبی توسط دامها به مصرف می رسد . کلم علوفـه ای ،در خاکهای حاصل خیز و عمیق عملکرد بسیار زیادی دارد این گیاه، در اواخر تابستان کشت می شود و120-90 روز پس سبز شدن برداشت می گردد.
‏چغندر علوفه ای یکی دیگر از مهمترین گیاهان علوفه ای است که میتوان در مناطق خشک کشت نمود . این گیاه را میتوان دو مرتبه در سال : یعنی در پاییز و در اول بهار کشت کـــرده و آن را در طول تابستان برداشت نمود .گر چه ریشه این گیاه دارای مقدار زیادی آب است ولی اثر زیادی بر تولید شیر در طول ماههای گرم و خشک تابستان داشته و اگر همراه با علوفه خشــــک یا علوفه چراگاه به دام داده شود تولید شیر بالا خواهد رفت . عملکرد چغندر علوفه ای می تواند 100-80 تن در هکتار بدون آبیاری و250-150 تن در هکتار در شرایط فاریاب باشد.
‏یونجه
‏مبداء و سازگاری :
‏ یونجه (Medicago sativa‏)،احتمالا ‏ اولین ‏گیــاهی است که در ما قبل تاریخ جهت تولید علوفه کشت شده است . عده ای مبداء یونجه را بین النهـــرین می دانند و معتقدند که این گیاه از آنجا به عربستان و سپس به منطقه مدیترانه منتشر شده است . یــونجه توسط اسپانیایی ها به دنیای جدید برده شده است .
‏یونجه که اصولا مبداء کویری دارد دارای دامنــه وسیع سازگاری می باشد ودر حال حاضر تقریبا ‏در همه نقاط معتدله و شبه حاره کشت می شود. گر چـه یونجه ،آب و هوای نیمه خشک را ترجیح میدهد ولی برای تولید زیاد احتیاج به رطوبت فراوان دارد . این گیاه ،دوره های طولانی خشکـی را تحمل می کند ولی در مقایسه با اکثر گیاهان علوفه ای ،بـــرای تولید یک واحد مـاده خشــک احتیاج به آب بیشتری دارد . این گیاه ،در شرایط نامساعد به حــالت رکــود می رود و به این ترتیب به درجه حرارتهای بسیار سرد و گرم مقاوم می شــود . در مناطق خشـک با زمستانهای ملایم ،یونجه در طول زمستان به رشد خود ادامه می دهد ولــی میزان رشد آن کاهش می یابد در طول ماههای گرم تابستان ،رشد رویشی آن محدود می گردد.
5
‏زراعت در مناطق خشک
‏ بنابراین درجه حرارت تا حد زیادی طول دوره رشد ،میزان رشد و بالاخره مقدار تولید گیاه را مشخص می کند .اگر سطح آب زیر زمینی نوسان نداشته باشد، میزان تولید آن نسبتا بالا خواهد بود ولی بهر حال بالا بودن سطح آب زیر زمینی برای گیاه مطلوب نیست .البته بالا آمدن آب زیرزمینی حتی برای مدت چند روز ،ممکن است باعث از بین رفتن گیاه شود .به همین ترتیب اگر گیاه در زمان رشد فعال خود ،برای مدت 18تا 20 ساعت بصورت غرقابی بماند کاملا از بین میرود.
‏ یونجه ،به خاکهای عمیق و حاصلخیز که دارای مقدار کافی کلسیم باشند احتیاج دارد و در خاکهای سنگین و یا خاکهایی که دارای PH ‏کم هستند رشد خوبی ندارد .گیاه جوان یونجه ،به شوری خیلی حساس است و بنابراین استقرار گیاه در چنین شرایطی بسیار مشکل است . گیاه کامل ،دارای مقاومت نسبتا خوبی به شوری است و میتواند 0.03درصد کربنات سدیم را تحمل نماید.
‏خصوصیات گیاهی :
‏ یونجه ، گیاه دائمی و دارای یک ریشه اصلی و قوی می باشد که این ریشه می تواند تا عمق 300-250 سانتیمتری خاک نفوذ کند .در شرایط فاریاب 3/1 (یک سوم ) سیستم ریشه آن ،در عمق تا 15 سانتیمتری و 70 درصد در عمق تا 60 سانتیمتری خاک قرار دارد.
‏شکل‏ 15-پراکنش ریشه گیاه ‏یونجه‏ 5 ساله تا عمق 180 سانتیمتری
‏ساقه این گیاه در قائده خود خشبی شده و با افزایش تعداد آنها به تدریج منطقه طوقه ریشه را تشکیل می دهند .پس از هر دفعه برداشت یا چرا ،ساقه جدید از جوانه های روی تاج تشکیل می شود و البته در حالی که گیاه در حال رکود است چنین وضعی صادق نیست .

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.

دانلود دانلود مقاله در مورد زراعت گیاهان صنعتی گلرنگ 11 ص

دانلود مقاله در مورد زراعت گیاهان صنعتی گلرنگ 11 ص

فرمت فایل دانلودی: .zip
فرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 12
حجم فایل: 385 کیلوبایت
قیمت: 6000 تومان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

2
‏زراعت گیاهان صنعتی-گلرنگ
‏خصوصیات گیاهی: ‏گلرنگ گیاهی است با نام علمی Carthamus tinctorius L . ‏از تیره مرکبه ( compositae) ‏و با اینکه ظاهراً شبیه خار زرد می باشد اما بصورت علف هرز در نمی آید . گلرنگ ‏گیاهی است که بصورت بوته ای استوار رشد می کند . میوه گلرنگ همانند میوه آفتابگردان ‏به صورت فندقه است . دانه از نظر شکلی شبیه یک دانه کوچک آفتابگردان است و به ‏رنگهای سیاه ، زرد ، سفید یا کرمی با سطح خارجی صاف دیده می شود . ذخیره روغن در ‏لپه ها انجام می شود . وزن هر دانه گلرنگ از 35 تا 50 گرم متغیر می باشد . ‏سازگاری: گلرنگ گیاهی بلند روز است ، اما گلدهی آن در هوای گرم به میزان قابل ‏توجهی جلو می افتد . گیاهچه های جوان به سرما مقاومند . اما گیاه با انتقال از ‏مرحله رویشی به مرحله زایشی به سرما حساس می گردد . گلرنگ به گرما نیز مقاوم است و ‏در صورت وجود رطوبت کافی در خاک می تواند ماکزیمم حرارتهای حدود 40 درجه سانتیگراد ‏را تحمل کند . به هوای مرطوب بخصوص در دوران گلدهی علاقمند نیست . زیادی رطوبت هوا ‏در این دوره گلدهی موجب توسعه بیماریها و افت عملکرد می گردد . گلرنگ با داشتن ریشه ‏عمیق و توسعه یافتگی به خشکی مقاوم است . اما مقاومت آن به خشکی از جو کمتر می باشد
2
. ‏گلرنگ به آب ایستادگی و کمبود تهویه نیز حساس است . گلرنگ خاکهای عمیق ، دارای ‏بافت متوسط و اسیدیته حدود خنثی را ترجیح می دهد . ‏تناوب زراعی: گلرنگ به ‏بیماریهای خاکزی حساس بوده و نبایستی بیش از یکبار طی چهار سال متوالی در یک قطعه ‏زمین کاشته شود و یا با گیاهان حساس به بیماری بوته میری جالیز در تناوب قرار گیرد .
‏مثالهایی از تناوب گلرنگ در کشت بهاره آبی بصورت زیر است :
‏شبدر ‏ـ ذرت ـ گلرنگ ـ گندم
‏یونجه ـ سیب زمینی ـ حبوبات ـ گلرنگ ـ جو ـ آیش
‏کود شیمیایی: تولید هر تن دانه گلرنگ موجب خروج 25 تا 30 کیلو ازت ، 7 تا 12 ‏کیلو اکسید فسفر (p2o5) ‏و 10 تا 15 کیلو اکسید پتاسیم (K2o) ‏از خاک می گردد . ‏میزان کود مصرفی در کشت آبی معمولاً 50 الی 90 کیلوگرم در هکتار ازت خالص و 40 تا 70 ‏کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر می باشد . ‏تاریخ کاشت: هنگامی که حرارت خاک ‏در عمق کاشت در حدود 5 درجه سانتیگراد باشد ، گلرنگ طی دو هفته یا کمی بیشتر سبز می ‏شود .گلرنگ بصورت یک محصول پائیزه کشت می شود ، تاریخ کاشت آن همزمان با کمی دیرتر
3
‏از گندم و جو می باشد .‏کنترل علفهای هرز: کنترل علفهای هرز قبل از کاشت و ‏نیز تهیة بستر عاری از علف هرز ضرورت دارد . از علف کشهایی مانند ابتام و ‏تریفلورالین بصورت قبل از کاشت و از طریق اختلاف آنها با خاک تا عمق 10 سانتی متر ‏می توان استفاده و محصول را برای حدود 2 تا 3 ماه بعد از سبز شدن در مقابل بسیاری ‏علفهای هرز محافظت نمود . برای کولتیوا تور زدن می بایستی روزهای آفتابی را انتخاب ‏کرد تا علفهای هرزی که ریشه کن شده است امکان استقرار مجدد پیدا ننماید .پس از سبز ‏شدن بوته ها بهتر است فقط بین ردیفها را کولتیواتور زد ، هر چند که در صورت تراکم ‏زیاد بوته می توان تا قبل از رشد ساقه ها نیز روی ردیف های کاشت را با وسایل سبک و ‏بطور سطحی کولتیواتور زد
‏آفات و امراض: مگس گلرنگ (Acanthiophilus helianthi) . ‏در تمام نقاطی از ایران که گلرنگ کاشته می شود یافته شده و خسارت قابل ‏توجهی به این محصول وارد می سازد . خسارت آفت مربوط به لارو آن است که ابتدا از ‏قسمتهای نرم برگ می خورد و بعد به دانه حمله کرده و محتویات دانه را از بین می برد . ‏در نتیجه خسارت لارو ، حفره هایی به طول 1 تا 5/1 سانتیمتر در طبق بوجود می آید
4
. ‏و استفاده از سمومی مثل دیپترکس و دپازینون و سمپاشی در زمان ظهور مگسها می باشد . ‏حضرات دیگری نیز به گلرنگ خسارت وارد می سازد که عبارتند از سنگ تخم گلرنگ ، پروانه ‏طبق خوار گلرنگ ، پروانه کارادرینا و کرم برگخوار پنبه . این آفات اهمیت اقتصادی ‏کمتری نسبت به مگس گلرنگ در ایران دارد . از بیماریهای مهم گلرنگ در ایران می توان ‏زنگ گلرنگ و بوته میری گلرنگ را نام برد .عامل بیماری زنگ گلرنگ قارچی است به نام Puccinia carthami ‏که ازطریق خاک ، بقایای گیاهی و دانه انتقال می یابد برگهای گیاه ‏مبتلا به زنگ زرد شده و بالاخره گیاه خشک شده و می میرد ، کنترل بیماری با استفاده ‏از ارقام مقاوم ، کاشت بذر سالم و غیر آلوده ، ضد عفونی بذر با سموم قارچ کش قبل از ‏کاشت ، سوزانیدن بقایای گیاهی آلوده و تناوب زراعی انجام پذیر می باشد . بیماری ‏بوته میری گلرنگ نیز در تمام مناطق گلرنگ کاری مشاهده می شود و کم و بیش خسارت وارد ‏می سازد عامل بیماری قارچی است به نام Phytophthora drechsleri ‏که بوسیه خاک و ‏بقایای گیاهی آلوده ، رعایت تناوب زراعی و عدم کاشت گیاهان حساس در تناوب امکان ‏پذیر است . بیماری بوته میری گلرنگ با بوته میری جالیز مشترک است

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.